Κάθε χρόνο, για να γιορτάσουμε το παιδικό βιβλίο, η
Διεθνής Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα ετοιμάζει ένα μήνυμα και μια αφίσα, την οποία διανέμει σε όλο τον κόσμο. Φέτος το μήνυμα και η αφίσα δημιουργήθηκαν από τη
Σλοβενία.
Ένα κομμάτι από το μήνυμα που συνοδεύει την αφίσα και γράφτηκε από τον Σλοβένο συγγραφέα
Peter Svetina είναι το παρακάτω:
"Ξέρω ένα αγόρι που έπρεπε να κάνει κάποια εγχείρηση στο μάτι του. Για δύο εβδομάδες μετά την εγχείρηση, έπρεπε να ξαπλώνει μόνο από τη δεξιά πλευρά και μετά δεν έπρεπε να διαβάζει τίποτα για έναν μήνα. Όταν τελικά ξαναπήρε στα χέρια του ένα βιβλία έπειτα από ενάμισημήνα, ένιωσε σαν να κατάπινε λέξεις μ’ ένα κουτάλι από μια γαβάθα. Σαν να τις έτρωγε. Πραγματικά τις έτρωγε. Ξέρω κι ένα κορίτσι που, όταν μεγάλωσε, έγινε δασκάλα. Μου είπε: “Τα παιδιά που οι γονείς τους δεν τους διάβασαν παραμύθια έχουν στερηθεί κάτι σημαντικό”. Οι λέξεις στα ποιήματα και στις ιστορίες είναι τροφή. Όχι τροφή για το σώμα, όχι τροφή που μπορεί να γεμίσει το στομάχι σου. Τροφή όμως για το πνεύμα και τροφή για την ψυχή. Όταν πεινάει κάποιος ή διψάει, το στομάχι του γουργουρίζει και το στόμα του στεγνώνει. Οι πεινασμένοι γυρεύουν να φάνε κάτι, ένα κομμάτι ψωμί, ένα πιάτο ρύζι ή δημητριακά, λίγο ψάρι ή μια μπανάνα. Όσο περισσότερο πεινούν, τόσο στενεύει ο οπτικός τους ορίζοντας, ώσπου παύουν να βλέπουν ό,τι δεν είναι τροφή για να τους χορτάσει.Η πείνα για λέξεις εκδηλώνεται διαφορετικά. Μοιάζει με θλίψη, με λήθη, με αυθάδεια. Οι άνθρωποι που υποφέρουν από τέτοιου είδους πείνα δε νιώθουν πως η ψυχή τους τρέμει από το κρύο κι ότι προσπερνούν τους εαυτούς τους χωρίς να το προσέχουν. Ένα μέρος του κόσμου τους εξαφανίζεται χωρίς να το γνωρίζουν.Αυτού του είδους η πείνα χορταίνεται με ποίηση και ιστορίες.Υπάρχει όμως ελπίδα για όσους δεν έχουν ποτέ αφεθεί ν’ απολαύσουν τις λέξεις, για να χορτάσουν αυτή την πείνα;Υπάρχει! Το αγόρι που είπαμε διαβάζει κάθε μέρα. Το κορίτσι έγινε δασκάλα και διαβάζει στους μαθητές της. Κάθε Παρασκευή. Κάθε βδομάδα. Αν κάποια φορά το ξεχάσει, της το θυμίζουν τα παιδιά."
Δείξτε στα παιδιά την αφίσα και προσπαθήστε να βρείτε τι μπορεί να μας λέει αυτή η αφίσα! Μετά διαβάστε τους το μήνυμα και συζητήστε μαζί τους για τα συναισθήματά τους όταν τους διαβάζετε ένα βιβλίο ή όταν ξεφυλλίζουν μόνα τους ένα. Γίνετε και εσείς συγγραφείς και φτιάξτε μαζί τους μια ιστορία. Μοιραστείτε την όπως όλοι οι συγγραφείς μοιράζονται τις ιστορίες τους! Εικονογραφήστε την ώστε να μπορέσουν να την ευχαριστηθούν και τα μικρότερα μέλη της οικογένειας! Συρράψτε τη και όταν με το καλό ανοίξουν τα σχολεία φέρτε την μαζί σας να ταξιδέψουμε και εμείς μαζί σας και να χορτάσει και η δική μας ψυχή από τις ιστορίες!
ΧΑΜΟΓΕΛΟ
